Antisemitische Vooroordelen in de Klas: Wanneer Onderwijs een Grens Overschrijdt
Schending van de neutraliteitsplicht onderstreept structureel probleem in het Vlaams onderwijs
Antwerpen, 30 juni 2025
In een opiniestuk gepubliceerd in De Standaard uit geschiedenisleerkracht Liesbet Van Nieuwenhuyse (Sint-Lievenscollege Gent) haar frustratie over het Midden-Oostenconflict en de houding van westerse regeringen. In die context schrijft zij dat de Britse Balfourverklaring van 1917 werd uitgevaardigd “in ruil voor een kapitaalinjectie van de Joodse lobby”.
Deze uitspraak is geen feitelijke weergave van de geschiedenis, maar een klassiek antisemitisch motief: het beeld van een almachtige, corrupte Joodse invloed die politieke beslissingen koopt. Zulke beweringen hebben een lange geschiedenis van Jodenhaat gevoed en gelegitimeerd, met catastrofale gevolgen.
Dat een Vlaamse leerkracht dergelijke retoriek verspreidt binnen een onderwijskundige context is onaanvaardbaar. Bovendien is het een schending van de wettelijke neutraliteitsplicht die leerkrachten bindt om geen politieke opinies te ventileren in de klas.
Institutionele blinde vlek voor antisemitisme
Dit is helaas geen op zichzelf staand incident. In een eerdere zaak, waarin een andere leerkracht fysiek geweld gebruikte tegen Joodse burgers op straat, werd Vlaams minister van Onderwijs Zuhal Demir pas na aandringen aangezet tot actie. Ze stelde een inspecteur aan, maar is tot op heden niet ingegaan op ons verzoek om een persoonlijk onderhoud.
Hoewel het recente geval van Liesbet Van Nieuwenhuyse nog niet officieel aan de minister werd gemeld, roept het wel ernstige vragen op over een systemisch probleem binnen het onderwijs. Wanneer antisemitisme verpakt wordt in activistische taal of onder het mom van kritisch denken, blijkt het ongestoord zijn weg te vinden naar de klaslokalen.
Onze oproep
Wij roepen de Vlaamse overheid op tot actie:
1. Een onmiddellijk onderzoek naar de lesinhouden en publieke verklaringen van Liesbet Van Nieuwenhuyse, die volgens ons de grens van historisch onderwijs overschrijden en in strijd zijn met de neutraliteitsplicht.
2. Een duidelijke richtlijn vanuit het kabinet van de minister, die bevestigt dat antisemitisme — in welke vorm dan ook — geen plaats heeft in het Vlaams onderwijs.
3. Een persoonlijke ontmoeting met minister Zuhal Demir, zodat deze en eerdere gevallen openlijk besproken kunnen worden en er beleid kan worden gevoerd op basis van structurele waakzaamheid.
Als er één les uit de twintigste eeuw blijft gelden, dan is het deze: antisemitisme begint vaak subtiel met verhalen over ‘lobby’s’, ‘invloed’ en ‘kapitaal’. Het is de verantwoordelijkheid van de school én de overheid om ervoor te zorgen dat die verhalen geen plaats krijgen in de opvoeding van jonge burgers.
